Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Η επιδημιολογική καταγραφή αλλά και η κλινική περιγραφή των περιστατικών του νέου κορονοϊού έχει ιδιαίτερη σημασία για την κατανόηση της μολυσματικότητας της νόσου αλλά και των κλινικών εκδηλώσεων της, επισημαίνει ο πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).

Σύμφωνα με δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό “New England Journal of Medicine” σχετικά με κρούσματα που καταγράφηκαν στη Γερμανία και στις ΗΠΑ, προκύπτουν πολύτιμες πληροφορίες για την κλινική πορεία της νόσου και τον τρόπο μετάδοσης.

Συγκεκριμένα, στο κρούσμα που καταγράφηκε στη Γερμανία, η μετάδοση του ιού έγινε από Κινέζο υπήκοο που επισκέφθηκε τη Γερμανία για επαγγελματικούς λόγους και νόσησε κατά την επιστροφή του στην πατρίδα του. Με τη διάγνωσή του αναζητήθηκαν οι επαφές που είχε κάνει στην Ευρώπη και ανευρέθηκε Γερμανός υπήκοος με ήπια συμπτωματολογία ιογενούς συνδρομής, ο οποίος στον ιολογικό έλεγχο ήταν θετικός για τον νεό κορονοϊό. Τις επόμενες ημέρες, τρεις ακόμη Γερμανοί πολίτες διαγνώσθηκαν θετικοί για τον κορονοϊό. Ο ένας είχε έρθει σε επαφή με τον Κινέζο υπήκοο, ενώ οι άλλοι δύο με τον Γερμανό. Όλοι νοσηλεύονται σε απομόνωση σε νοσοκομείο του Μονάχου χωρίς όμως σοβαρά συμπτώματα.

Στην περίπτωση του ατόμου που διαγνώσθηκε στις Ηνωμένες πολιτείες, είχε επισκεφθεί πρόσφατα την πόλη Ουχάν της Κίνας και νόσησε με την επιστροφή του στη χώρα του. Ο ασθενής αυτός αφού διαγνώσθηκε θετικός για τον νέο κορονοϊό, νοσηλεύθηκε με συμπτώματα πνευμονίας η οποία αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς με υποστηρικτική αγωγή.

Πλέον αναδεικνύεται ότι είναι δυνατή η μετάδοση του ιού από ασυμπτωματικούς φορείς, δεδομένο που πρέπει να ληφθεί υπόψιν στα μέτρα που λαμβάνονται για τον περιορισμό της επιδημίας, τονίζει ο κ. Δημόπουλος. Επιπλέον, καταδεικνύεται ότι τα κλινικά συμπτώματα της νόσου από τον νεό κορονοϊό ποικίλουν.

Οι σοβαρές επιπλοκές από το αναπνευστικό και το καρδιαγγειακό που έχουν περιγραφεί σε περιστατικά στην Κίνα, δεν αποτελούν τον κανόνα και αρκετοί ασθενείς μπορεί να έχουν πιο ήπια συμπτωματολογία. Τέλος, στον ασθενή στις Ηνωμένες Πολιτείες χορηγήθηκε και το υπό κλινική δοκιμή αντιικό φάρμακο ρεμντεσιβίρη.

Η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου δεν μπορεί να κριθεί από αυτή την περίπτωση, σίγουρα όμως κλινικές μελέτες μπορούν να παρέχουν δεδομένα για τη χρήση του έναντι των κορονοϊών, υποστηρίζει ο πρύτανης του ΕΚΠΑ.

Ο πνευμονιόκοκκος είναι μία από τις συχνότερες αιτίες της πνευμονίας, και μάλιστα στην πιο σοβαρή μορφή της. Πότε, όμως, πρέπει να γίνεται αυτός και ποιοι επιβάλλεται να τον κάνουν;

Ο πνευμονιόκοκκος είναι μία από τις συχνότερες αιτίες της πνευμονίας, και μάλιστα στην πιο σοβαρή μορφή της. Καθώς οι επιπλοκές τις οποίες μπορεί να προκαλέσει είναι σοβαρές, ο προληπτικός εμβολιασμός είναι η ορθότερη αντιμετώπιση.

Πότε, όμως, πρέπει να γίνεται αυτός και ποιοι επιβάλλεται να τον κάνουν;

Ο πνευμονιόκοκκος είναι η πιο κοινή αιτία εξωνοσοκομειακής μικροβιακής πνευμονίας. Ο αλκοολισμός, το άσθμα, η HIV λοίμωξη, η σπληνεκτομή, η δρεπανοκυτταρική αναιμία και οι αιματολογικές διαταραχές είναι προδιαθεσικοί παράγοντες.

Η θνησιμότητα παραμένει μεγάλη, ειδικά σε μεγάλες ηλικίες. Ο πνευμονιόκοκκος είναι επίσης το πιο κοινό αίτιο μηνιγγίτιδας σε ενηλίκους. Το κρανιακό τραύμα με διαφυγή εγκεφαλονωτιαίου υγρού, η παραρρινικολπίτιδα και η πνευμονία μπορεί να προηγούνται της πνευμονιοκοκκικής μηνιγγίτιδας.

Η μηνιγγίτιδα αυτή έχει τη μεγαλύτερη θνησιμότητα από όλα τα είδη μηνιγγίτιδας.

O πνευμονιόκοκκος προκαλεί συχνά και άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος σ’ όλες τις ηλικίες, όπως ωτίτιδα και παραρρινικολπίτιδα. Σε κάποιες περιπτώσεις, κατά τη διαδρομή των παραπάνω λοιμώξεων, το μικρόβιο κυκλοφορεί στο αίμα και εγκαθίσταται και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως οι αρθρώσεις και η καρδιά.

Τι είναι πνευμονία;

Η πνευμονιοκοκκική πνευμονία είναι μία από τις συχνότερες μορφές πνευμονίας και αποτελεί μικροβιακή φλεγμονή των πνευμόνων. Παρατηρείται συνήθως έπειτα από ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Τα κυριότερα συμπτώματα της πνευμονίας είναι πυρετός, ρίγος, πόνος στο θώρακα, βήχας με πτύελα και δυσκολία στην αναπνοή.

Η νόσος αντιμετωπίζεται με αντιβιοτική αγωγή, όμως για πολλά άτομα είναι απαραίτητη η εισαγωγή στο νοσοκομείο. Η πνευμονία μπορεί να προκληθεί από πολλούς μικροοργανισμούς, όχι μόνο από πνευμονιόκοκκους. Ο πνευμονιόκοκκος όμως είναι συχνό αίτιο πνευμονίας και η πνευμονία την οποία προκαλεί, είναι σοβαρή.

Ποια άτομα κινδυνεύουν περισσότερο

Αναπτύσσουν συχνότερα πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις και συνήθως βαρύτερης μορφής τα άτομα:

• Ηλικίας άνω των 65 ετών.
• Με χρόνια νοσήματα (καρδιοπάθειες, πνευμονοπάθειες,
  νεφροπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη, αυτοάνοσα νοσήματα).
• Ανοσοκατασταλμένα.
• Έπειτα από σπληνεκτομή.
• Με δρεπανοκυτταρική ή μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία.
• Σε κλειστές κοινότητες (γηροκομεία, ιδρύματα χρονίως πασχόντων).
• Παιδιά άνω των 2 ετών με χρόνια νοσήματα ή ανοσοανεπάρκεια.
• Παιδιά μικρότερα των 2 ετών.

Τα άτομα που ανήκουν στις παραπάνω ομάδες χρήζουν μεγαλύτερης προστασίας και πρέπει να εμβολιάζονται.

Το εμβόλιο μπορεί να γίνει οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, με ένεση, υποδόρια ή ενδομυϊκά, στο βραχίονα (περιοχή του δελτοειδούς μυός). Το πολυσακχαριδικό εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου παρέχει μακρά προστασία. Επανεμβολιασμός συνιστάται έπειτα από περίπου 5 χρόνια.

Το εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου και το αντιγριπικό μπορούν να γίνουν συγχρόνως, το καθένα σε άλλο βραχίονα. Τα περισσότερα άτομα που χρειάζονται το ένα εμβόλιο χρειάζονται και το άλλο. Ο διπλός εμβολιασμός δεν αυξάνει τις παρενέργειες, ενώ δρα αθροιστικά στην προστασία έναντι λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος.

Να μην ξεχνάμε όμως ότι το αντιγριπικό εμβόλιο χορηγείται κάθε χρόνο, ενώ το αντιπνευμονιοκοκκικό κάθε 5 χρόνια.